Brain Activator​

​

Begin jaren vijftig begon Prof. Alfred Tomatis met het bouwen van een apparaat, dat zijn onderzoeken op het gebied van gehoor en fonetiek therapeutisch moest ondersteunen. In 1958 stelde hij dit toestel voor op de wereldtentoonstelling in Brussel en kreeg er een gouden medaille voor. In gesprek met een journalist kwam Tomatis op het idee om het apparaat 'elektronisch oor' te noemen. De uitvinder verbood onmiddellijk het nabouwen van zijn uitrusting, zodat de door hem opgeleide therapeuten zijn apparatuur moesten kopen en gebruiken. Tot het jaar 2000 gebruikte het instituut Atlantis alleen de originele apparatuur van Tomatis.

Jozef Vervoort, ook een student van Tomatis, had een aantal ideeën om onder meer de functies van het elektronische oor uit te breiden, zoals o.a. de verbetering van de stem. Vervoort probeerde het met de beschikbare apparaten, maar maakte niet echt vooruitgang waardoor hij hulp zocht bij de technische implementatie van zijn ideeën. Twee medewerkers van de Universiteit van Limburg zetten zich achter de probleemstelling, maar enkele jaren later hebben ze veel geld geëist voor de ontwikkeling en een gegarandeerde afname van veel apparaten. Vervoort zei af.

Een toeval bracht hem samen met een professor uit het noorden Duitsland in het Ruhrgebied, die aan de Technische Universiteit in Dortmund les gaf. Samen met een laatstejaars student en een bedrijf in Witten is de Brain Activator in het begin van de jaren 2000 tot stand gekomen. Al zijn ideeën voor het nieuwe apparaat werden door Jozef Vervoort besproken met Alfred Tomatis, voor het apparaat werd ontwikkeld in 1999. De oprichter van de naar hem vernoemde therapie, gaf zijn oke voor bijvoorbeeld de mogelijkheid om de strakke 1000 Hz lijn te verzachten om andere gebieden in de hersenen te bereiken en gebruik te maken van 24 Bit muziek.

Jozef Vervoort en zijn medewerkers verzamelden vooral tijdens de dagelijkse werkzaamheden veel ideeën voor verbeteringen. Hoe veelzijdig de mogelijkheden van het apparaat zijn, bleek in 1996. Een stotteraar meldde zich aan in het centrum van Sint-Truiden en hopend op goede effecten van de therapie. Hij werd uiteindelijk geholpen. Met een latentie van 687 milliseconden verdwenen de vertragingen tussen de gehoorde en gesproken woorden en het stotteren verdween.

Het beste bewijs van de ontwikkeling en vooruitgang van de apparatuur kan men vinden in Mozart-Brain-Lab. Het oudste 'elektronische oor' van Tomatis dateert uit 1972. Het prototype van de Brain Activator is een zeer zwaar apparaat met veel aansluitingen. De nieuwere apparaten zijn ideaal inzetbaar bij hedendaagse therapie.

Speciale hoofdtelefoons voor therapie en bijbehorende muziek van Mozart, Gregoriaanse gezangen of de stem van de eigen moeder worden veranderd met een speciaal elektronisch gestuurd versterker en filtersysteem. Het neurologische effect van de stimulatie wordt getoond in een beter hoorwaarneming en een reorganisatie van de gehoorverwerking.

Voor de toekomst heeft Jozef Vervoort verdere ideeën om de Brain Activator te verbeteren. "Ik wil nog meer bereiken met de therapie en het vooral naar een nog hoger niveau brengen."